10 نوامبر 2023- بیماری قلبی عروقی (CVD) در سال 2019 جان حدود 18 میلیون نفر را گرفت. در حالی که چاقی به طور سنتی با CVD مرتبط است، این که تا چه حد سایر شرایط بهداشتی مرتبط با چاقی در این ارتباط دخیل هستند، ناشناخته باقی مانده است.

مطالعه ی جدیدی که اخیراً در مجله بین المللی چاقی منتشر شده است، با بررسی این ارتباط در افرادی با خطر کم برای بیماری های قلبی عروقی، چگونگی نقش چاقی در CVD را بررسی می کند.

عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی

عوامل خطر سنتی برای CVD عبارتند از: پروفایل غیر طبیعی چربی، فشار خون بالا، دیابت، و سیگار کشیدن. با این حال، افرادی که هیچ یک از این عوامل خطر را ندارند، نیز ممکن است با نرخی بالاتر از حد انتظار، دچار CVD شوند.

شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت قد به اندازه ی دور کمر (WHtR) معیارهای چاقی هستند که هر دو با خطر بالاتر ابتلا به CVD مرتبط هستند.WHtR ، یک معیار قابل اعتماد برای چاقی شکمی است و نسبت به اندازه ی دور کمر و یا نسبت به اندازه ی دور کمر به اندازه ی دور باسن با خطر CVD ارتباط بهتری دارد. با وجود این، یافته های متناقض از مطالعات قبلی، شناسایی ارتباط قطعی بین این معیارها وCVD  را دشوار کرده است.

تحقیقات قبلی نیز تا حد زیادی بر روی چاقی با عوامل خطر CVD سنتی متمرکز بوده است، بنابراین وضوح کمی در مورد اینکه آیا چاقی به خودی خود یک پیش بینی کننده CVD است یا خیر، ارائه شده است. چنین وضوحی برای شکل دادن به استراتژی های پیشگیری در سطح جمعیت برای افراد چاق با خطر برای بیماری های قلبی عروقی مورد نیاز است.

در مطالعه حاضر، محققان از BMI و WHtR برای ارزیابی اینکه چگونه چاقی کلی و چاقی شکمی با خطر CVD در غیاب سایر عوامل خطر مرتبط هستند، استفاده کردند.

این مطالعه بر اساس یک گروه مبتنی بر جمعیت از مطالعه ی Kailuan بود. این مطالعه شامل حدود 32000 نفر بود که حدود دو سوم آنها مرد بودند و میانگین سنی آنها 48 سال بود. همه شرکت کنندگان در مطالعه، به طور متوسط 13 سال پیگیری شدند.

میانگین شاخص توده ی بدنی شرکت کنندگان 24 کیلوگرم بر متر مربع و میانگین نسبت قد به اندازه ی دور کمر آنها 0.51 بود. افراد مسن تر، به ویژه مردان، بیشتر در معرض اضافه وزن یا چاقی، تحصیلات کمتر و عوامل خطر بیشتری بودند.

در این مدت، حدود 1300 مورد CVD ثبت شد. هنگامی که افراد بر اساس BMI در گروه های چاق و با وزن طبیعی طبقه بندی شدند، خطر CVD، به ویژه برای سکته مغزی و انفارکتوس میوکارد (MI)، در گروه چاق به ترتیب 30٪، 20٪ و 60٪ افزایش نشان داد.

حدود 2.2 حادثه ی CVD برای هر 1000 سال نفر در گروه دارای شاخص توده ی بدنی پایین در مقایسه با حدود 4 مورد در گروه چاق، وجود داشت. پس از تنظیم نتایج برای عوامل مخدوش کننده، خطرCVD  در گروه چاق نسبت به گروه دارای BMI طبیعی، 30 درصد بیشتر بود.

خطر سکته مغزی در افراد چاق 20 درصد بیشتر بود. در مقایسه، خطر انفارکتوس میوکارد، در افراد چاق بیش از 60٪ در مقایسه با افراد با BMI طبیعی بیشتر بود. در همه موارد، خطر به صورت خطی باBMI ، افزایش یافت.

هنگامی که بر اساس WHtR افراد شرکت کننده به گروه چاق و غیر چاق طبقه بندی شدند، افزایش مشابهی در خطر برای CVD، سکته مغزی و MI به ترتیب به میزان 25٪، 20٪ و 60٪ در افراد چاق در مقایسه با گروه های غیر چاق مشاهده شد، با حدود 2.3 حادثه ی CVD به ازای هر 1000 سال نفر در گروه غیر چاق، و یک افزایش خطی به 4.1 حادثه در گروه چاق مشاهده شد که نشان می دهد این خطر در افراد چاق 25 درصد بیشتر است.

نسبت قد به اندازه ی دور کمر،با افزایش سن افزایش یافت. قوی ترین همبستگی بین WHtR باCVD در افراد زیر 60 سال مشاهده شد که 44 درصد بیشتر در معرض خطر CVD و 37 درصد بیشتر در معرض خطر سکته بودند.

این نتایج چه پیامدهایی دارد؟

محققان نوشتند: مطالعه ما نشان می‌دهد که BMI و WHtR از عوامل موثر بر CVD حتی در افرادی هستند که فاقد عوامل خطر سنتی می باشند.

این یافته‌ها مطالعات قبلی را تأیید می‌کنند که در آن BMI یک پیش‌بینی‌کننده مستقل برای خطر CVD است. برخی از اختلافات مانند رابطه غیر خطی بین خطر WHtR و CVD، با افزایش شدید خطر پس از آستانه 0.5 برایWHtR ، ممکن است به دلیل حجم نمونه کوچک در بسیاری از مطالعات قبلی باشد.

پیشنهاد شده است که نارسایی قلبی با کسر جهشی حفظ شده (CFPEF) ممکن است ناشی از چاقی و خطر فیبروز میوکارد باشد. التهاب مزمن در رسوبات چربی شکم مرتبط با چاقی باعث تغییراتی در ترشح آدیپوکین ها و سیتوکین های متعدد می شود. این ممکن است به سفتی قلبی عروقی، اتساع عروق و اختلال عملکرد دیاستولیک قلب کمک کند.

مکانیسم دیگر افزایش خطر CVD در چاقی، فعال شدن سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) است. RAAS در شرایط بیماری، به صورت پیش التهابی عمل می کند و ممکن است به ریمدلینگ ساختاری و در نتیجه آسیب قلبی عروقی منجر شود.

یافته‌های مطالعه بر اهمیت کنترل BMI و WHtR برای جلوگیری از ایجاد CVD، حتی در افرادی که عوامل خطر سنتی CVD ندارند، تاکید می‌کند. با توجه به اینکه شرکت کنندگان از یک معدن زغال سنگ بودند که خطر قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و استرس را افزایش می دهد، تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر این عوامل و همچنین نقش الگوهای رژیم غذایی و فعالیت بدنی لازم است تا در مورد تعمیم پذیری این یافته ها اطمینان حاصل شود.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20231110/Is-obesity-an-independent-risk-factor-for-cardiovascular-disease.aspx